تصاویری از پدر بمب اتم و خانواده‌اش؛ از زندگی شخصی اوپنهایمر چقدر می‌دانیم؟
تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۶۲۹۷۱
«اوپنهایمر»، آخرین ساخته کریستوفر نولان، کیلین مورفی، ستاره ایرلندی سینما را در نقش جی. رابرت اوپنهایمر نشان می‌دهد؛ مردی که مسئولیت رهبری «پروژه منهتن» و ساخت بمب اتمی برای ایالات متحده در جریان جنگ جهانی دوم را بر عهده داشت.
این فیلم از زمان انتشار با استقبال گسترده منتقدان روبه‌رو شد و در میان جوایز فراوان، ۷ جایزه اسکار، ازجمله جایزه بهترین بازیگر نقش مرد را نیز از آن خود کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اوپنهایمر نولان علاوه بر کار هسته‌ای، به زندگی شخصی پیچیده این دانشمند نیز می‌پردازد؛ ازجمله ازدواج با کاترین «کیتی» اوپنهایمر.
در ادامه هرآنچه باید درباره خانواده واقعی اوپنهایمر بدانید آمده است.
کاترین «کیتی» اوپنهایمرکاترین اوپنهایمر با نام خانوادگی اصلی پونینگ، در سال ۱۹۴۰ تنها دو سال پیش از پیوستن اوپنهایمر به پروژه منهتن با او ازدواج کرد.
کیتی پیش از این سه بار ازدواج کرده بود. اولین همسر او فرانک رمزیر موسیقی‌دان بود که تنها یک سال با هم زندگی کردند. کمی بعد از جدایی، در سال ۱۹۳۴ او با حزب کمونیست آمریکا درگیر شد و با جان دالت جونیور ازدواج سفید کرد. این دو تا سال ۱۹۳۶ با هم در شیکاگو زندگی کردند.
کیتی سپس در سال ۱۹۳۸ با ریچارد استوارت هریسون، استاد آکسفورد ازدواج کرد اما زمانی که هریسون در کالیفرنیا مشغول کار بود، با اوپنهایمر وارد رابطه شد. او در سال ۱۹۴۰ از هریسون طلاق گرفت و یک روز بعد با اوپنهایمر ازدواج کرد.
آنها تا زمان مرگ اوپنهایمر بر اثر سرطان حنجره در سال ۱۹۶۷ با هم بودند و کیتی خاکستر او را در کنار جزیره سنت جان در جزایر ویرجین، به آب ریخت؛ جایی این زوج زمان زیادی را به همراه دو فرزندشان در آن سپری می‌کردند.
کیتی باقی عمرش را با رابرت سربر، فیزیکدان دیگری از پروژه منهتن، سپری کرد که همسرش بر اثر خودکشی جان باخته بود. کیتی در سال ۱۹۷۲ در بیمارستان درگذشت؛ درست زمانی که این زوج قصد داشتند به سفری دریایی در ژاپن، جزایر گالاپاگوس و تاهیتی بروند.
پیتر اوپنهایمرپیتر بزرگ‌ترین فرزند کیتی و رابرت، در سال ۱۹۴۱ در کالیفرنیا به دنیا آمد. پیش از آنکه خانواده برای پروژه منهتن به لوس آلاموس نقل مکان کند.
گفته می‌شود که پیتر در کودکی با اضطراب دست و پنجه نرم می‌کرد و رابطه خوبی با مادرش نداشت. در عوض منشی پدرش، ورنا هابسون، به «مادر جایگزین» او تبدیل شد.
متاسفانه پیتر در مدرسه کوئیکر در نیوتاون پنسیلوانیا خوب عمل نکرد و نمرات مورد نیاز برای فارغ‌التحصیلی را به دست نیاورد.
او سرانجام تحصیلاتش را در یک دبیرستان دولتی به پایان رساند.
وقتی پدرش در سال ۱۹۶۷ از دنیا رفت، پیتر به مزرعه پرو کالینته در نیومکزیکو که رابرت اوپنهایمر مالک آن بود بازگشت و در ۸۱ سالگی هنوز در آنجا زندگی می‌کند.
او سال‌ها به عنوان نجار کار کرد و سه فرزند دارد.
کاترین «تونی» اوپنهایمرتونی اوپنهایمر در سال ۱۹۴۴ متولد و در لس آلاموس بزرگ شد. او در سنین پایین به فلج اطفال مبتلا شد و بیشتر به همین خاطر است که خانواده اوپنهایمر شروع به سفر به سنت جان در جزایر ویرجین کردند، زیرا گرما به شرایط او کمک می‌کرد.
تونی هم در دوران نوجوانی با مادرش رابطه خوبی نداشت که گفته می‌شود عمدتاً به خاطر وابستگی کیتی به الکل بود.
دو سال پس از مرگ رابرت در سال ۱۹۶۷، تونی از شغلش به عنوان مترجم در سازمان ملل متحد کنار گذاشته شد. او که با عواقب روحی از دست دادن پدر و شغلش دست به گریبان بود، پس از مدتی زندگی در جزیره سنت جان، در ژانویه ۱۹۷۷، درست یک ماه پس از جشن تولد ۳۲ سالگی‌اش، خودکشی کرد و جان سپرد.
نوه های رابرت اوپنهایمراگرچه تونی قبل از مرگش فرزندی نداشت، اما پیتر اوپنهایمر سه فرزند دارد: چارلز، الا و دوروتی.
دوروتی وندرفورد، که در سال ۱۹۷۳ به دنیا آمد، بزرگ‌ترین نوه اوپنهایمر است و در حال حاضر در سایت امنیت ملی نوادا به عنوان نویسنده فنی کار می‌کند و مسیر علمی پدربزرگش را دنبال می‌کند.
اطلاعات کمی در مورد الا وجود دارد. اما چارلز در سال ۱۹۷۵ متولد شد و بیشتر عمر خود را در زمینه توسعه نرم افزار کار کرده است. او همچنین خود را یک کارآفرین معرفی می‌کند.
هم دوروتی و هم چارلز در سال ۲۰۱۵ در مصاحبه‌ای طولانی درباره پدربزرگشان برای «بنیاد میراث اتمی» شرکت کردند.
در آن زمان، چارلز اشاره کرد که بسیاری از مورخان پدربزرگ او را شخصیتی مرموز می‌دانند، اما زندگی او «داستانی جذاب» است.
چارلز با همسرش کارن پاک اوپنهایمر دو دختر دارد که به این معنی است که اوپنهایمر حداقل دو نتیجه دارد.
منبع: خرداد
کلیدواژه: پروژه منهتن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۶۲۹۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بهره‌مندی بیش از ۳۶۰ هزار نفر از خدمات مشاوره بهزیستی مازندران
ایسنا/مازندران مدیرکل بهزیستی مازندران گفت: سال گذشته بیش از ۳۶۰ هزار نفر از خدمات روانشناختی و مشاوره بهزیستی استان بهره‌مند شدند.
نقش روانشناسان در تمامی مراحل زندگی انسان‌ها کاملا مشهود است. بحران‌ها و حوادث سبب افزایش اختلالات روانی مختلفی مانند افسردگی، خشونت، اختلالات اضطرابی، اختلالات وسواسی و غیره در جامعه می‌شود که روانشناسان با ارائه مشاوره تخصصی در جهت حفظ و ارتقاء سلامت روانی جامعه گام‌های اساسی و ارزشمند برمی‌دارند.
به گزارش ایسنا، دکتر فریبا بریمانی امروز در جمع خبرنگاران ضمن تبریک فرا رسیدن روز «روانشناس و مشاوره» با بیان اینکه روانشناسان در ایجاد یک جامعه سالم از نظر جسمانی و روانی نقش بسزایی دارند، گفت: روانشناسان به افراد جامعه کمک می کنند تا بتوانند احساسات و رفتارهای خود را بهتر درک کرده و آنها را مدیریت کنند تا زندگی با کیفیت‌تری داشته باشند.
مدیرکل بهزیستی مازندران یکی از اهداف سازمان بهزیستی کشور را برنامه‌ریزی و تلاش در جهت ارتقاء سلامت روان آحاد جامعه دانست و عنوان کرد: در حال حاضر ۲۱۲ مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی در سراسر استان در راستای ارائه مشاوره تخصصی در زمینه‌های فردی و خانوادگی، ازدواج، پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی، تحصیلی، ارتقاء توانمندی‌های معنوی، اخلاقی و فکری و غیره به شهروندان فعالیت دارند.
بریمانی به ارائه خدمات مشاوره حضوری اشاره و عنوان کرد: ۱۶۶ هزار و ۳۰۱ نفر در سال گذشته با مراجعه به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی از متخصصین امر خدمات دریافت کردند.
مدیرکل بهزیستی استان با بیان اینکه خدمات روانشناختی و ارتقای سلامت روان به صورت تلفنی نیز صورت می‌گیرد، افزود: طی یک سال اخیر ۱۹۴هزار و ۵۶۸ نفر طی تماس با خط ۱۴۸۰ «صدای مشاور»، جهت برطرف کردن مشکلات روانشناختی در زمینه‌های فردی و خانودگی، کودک و نوجوان، تحصیلی، شغلی، مشاوره قبل از ازدواج، مشاوره طلاق، توانایی تصمیم گیری صحیح و مناسب و همچنین تقویت مهارت‌های زندگی و مهارت‌های بین فردی مشاوره تلفنی دریافت و از مزایای این خط بهره‌مند شدند.
این مسئول از ارائه آموزش به بیش از هشت هزار و ۳۰۰ نفر از جوانان در آستانه ازدواج در سال گذشته خبر داد و اظهار کرد: بی‌شک، یکی از راهکارهای موثر پیشگیری از جدایی و طلاق زوجین، آموزش پیش از ازدواج است که به ارتقای توانمندی فردی در انتخاب همسر مناسب و تشکیل خانواده موفق کمک می‌کند که این افراد جهت تقویت و ثبات خانواده در کارگاه‌ها و جلسات آموزشی پیش از ازدواج شرکت کردند.
وی اعلام کرد: سال گذشته، ۱۴ هزار و۹۹ زوج مازندرانی جهت افزایش استحکام روابط زوجین در کلاس‌های آموزشی و مشاوره حین ازدواج شرکت کرده‌اند.
مدیرکل بهزیستی مازندران ارتقای سلامت و توانمندسازی روانشناختی زوجین، افزایش رضایتمندی زندگی زناشویی و تحکیم بنیان خانواده را از جمله اهداف برنامه‌های پیشگیرانه و ارتقایی سازمان بهزیستی در حوزه خانواده برشمرد و گفت: در این راستا در سالی که گذشت ۱۵هزار و ۴۱۱ نفر از آموزش زندگی خانواده و ۴۴ هزار و ۹۹ نفر از آموزش‌های مهارت‌های زندگی بهره‌مند شدند.
وی انتخاب همسر و ازدواج را هم از بعد اجتماعی و هم از بعد فردی برای افراد جامعه، مرحله مهم و حساسی دانست و ادامه داد: ۹۶۸۰ نفر در سال گذشته از مراکز مشاوره سراسر استان جهت ازدواج و انتخاب همسر خدمات مشاوره‌ای دریافت کرده‌اند. چرا که انتخاب درست و مناسب هم فرد را به آرامش می‌رساند و هم جامعه را از بحران مسائل اجتماعی آسیب‌زا مانند طلاق و پیامدهای آن حفظ می‌کند.
مدیرکل بهزیستی مازندران به مشاوره طلاق در مراکز بهزیستی نیز اشاره کرد و افزود: در سال گذشته تعداد، ۴۶ هزار و ۳۶۱زوج در مراکز مشاوره، خدمات مشاوره‌ای دریافت کردند و از این تعداد پرونده بیش از ۲۳ درصد منجر به سازش شده است که عمده‌ترین دلایل طلاق عدم مسئولیت پذیری، بی توجهی، کمبود مهارت‌های زندگی، اعتیاد، خیانت و سؤظن، خشونت و دخالت اطرافیان بوده است.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»